روزنوشت‌های یک نویسنده و ویراستار

یه سری از ویس هارو دوبار گوش میدم، اونهایی که حرف توش زیاد هست.

امروز یه بار دیگه قسمت چهارم مهندسی امواج رنه رو گوش دادم، یه دفتر برای خودم درست کردم و تمارین رو اونجا انجام میدم.

یه بادکنک فروشی بوده که بادکنک ها رو با گاز پر میکرده و رها میکرده، پسر بچه ای میاد و یه بادکنک آبی میخره و رهاش میکنه، دوباره یه بادکنک مشکی میخره و رهاش میکنه. بادکنک فروش میگه چرا اینکار رو میکنی؟ باهاش بازی کن. پسر میگه: بادکنکهای مشکی بالاتر میره. بادکنک فروش میگه: این رنگ اون ها نیست که باعث سبکیشون شده، این حجم از گازیه که داخل بادکنک هست که اون رو سبک و سنگین کرده.

ادمهایی که بار زیادی دارن و سنگینن، همون افرادی هستن که افکار مناسب دارن که باعث شده سنگین باشن وگرنه ادمهای سبک به راحتی رها میشن

مهندسی امواج رو شروع کردم از رنه سینانی

یکی از افرادی که باعث شد من ساعت 5 صبح بیدار بشم، رنه بود. دو بار چالش 5 صبح گذاشت که بیدار می‌شدم، حتی روزی که مسافرت رفته بودیم و کلی خسته بودم بیدار شدم و خیلی عالی بود.

امروز صبح قسمت چهارمش رو گوش دادم.

رنه در ابتدا از ضمیرناخوداگاه و طرز کارش صحبت می‌کنه و دو نیم کره بالا و پایین رو تشریح می‌کنه.

اولین تمرین اینه که دستاوردهات رو لیست کنی، بعد از روی این لیست بنویسی که چی می‌خوای. این مهمه که طوری بنویسی که انگار اتفاق افتادن

مثلا من ماهیانه ده میلیون درآمد دارم.

بعد یه کارت برداری و سه تا از اهدافی که می‌خوای رو در زمان حال بنویسی، با صدای بلند هر روز چندین بار بخونی تا باورت بشه، یه جورایی به خودت تلقین کنی، بعد تجسمش کنی که داریش.